20. yüzyılın en önde gelen bilim felsefecilerinden olan Popper’in yazılarında yer alan metafizik konulara ilişkin yaklaşımları bugüne kadar yeterince Türkiye okuyucusuna sunulmamıştır. 

          İşte elinizdeki bu araştırma, Popper ’in bu konulara Viyana- Berlin Çevresi (Mantıkçı olguculuğu ve Mantıkçı deneyciliği)ne karşı argümanlarını kendi sistematiği içinde inceleyip, değerlendirmektedir. Böylece, bilim ve metafiziği daha sağlıklı konumlandırma imkânı doğmaktadır. 
“Hepimizi bugün meşgul eden dinî ve felsefî sıkıntılar, büyük oranda bilgi felsefesinin verdiği sıkıntıdır.
Bilime beslediğim o büyük hayranlığa karşın, ben bilimci değilimdir. Çünkü bilimci, bilimin otoritesine dogmatik açıdan inanır; oysa ben, hiçbir otoriteye inanmamakla birlikte, her seferinde dogmacılığa karşı mücadele etmişimdir ve hala da bunun mücadelesini özellikle de bilimde vermeye devam ediyorum.
Belki kuramlarımızı akli açıdan savunamayabilir, hatta olası olarak da niteleyemeyebiliriz, ama aklî açıdan eleştirmek ve daha iyilerini kötülerinden ayırt etmek her zaman mümkün olacaktır.” 
Karl R. Popper