İnsanoğlunun en temel meselelerinden biri olan kötülük, içinde yaşadığımız çağda en acımasız biçimde yüzünü göstermiş ve vahşet boyutuna ulaşmıştır. Her yeri kuşatmış hâliyle insanları tedirgin eden kötülüğün günümüzde hiç olmadığı kadar ileri boyutlarda olmasının sebeplerinin araştırılması ve tartışılması önem arz etmektedir. Bu çalışma, nefs-beden ilişkisi çerçevesinde, kötülüğün bir beden içerisinde bulunan insana ait nefsani varlık alanında tezahürünü ve bu tezahürde nefsin olumlu ve olumsuz yönlerini antik çağdan İslam felsefesine uzanan süreçte Heraklitus, Empedokles, Platon, Plutarch, Numenius, Plotinus, Fârâbî ve İbn Sina gibi filozoflar üzerinden ele almaktadır.

İÇİNDEKİLER

KISALTMALAR

ÖN SÖZ

GİRİŞ

I. BÖLÜM

PRE-SOKRATİK DÖNEMDEN PLATON’A KÖTÜLÜK PROBLEMİ

1. Antik Yunan Düşüncesinde Nefs

2. Heraklitus: Zıtların Birliği

3. Empedokles: Zıtların Ayrıklığı

4. Platon Felsefesinde Nefs-Beden Bağlamında Kötülük

II. BÖLÜM

PLATON SONRASI KÖTÜLÜK PROBLEMİ

1. Plutarch: Rasyonel ve İrrasyonel Nefs

2. Numenius: Madde ve İrrasyonel Nefs

3. Plotinus Felsefesinde Madde/Beden-Nefs-Kötülük İlişkisi

3.1. Sudûr Nazariyesi ve Kötülük

3.2. Maddenin İki Özelliği

3.3. Bir-Madde İlişkisi

3.4. Plotinus Felsefesinde Madde ve Nefs İlişkisi Açisindan Kötülük

III. BÖLÜM

İSLAM FELSEFESİNDE KÖTÜLÜK PROBLEMİ

1. Fârâbî Felsefesinde İrade Bağlamında Kötülük

1.1. Fârâbî Felsefesinde İnsan İradesi ve Kötülük

1.2. İradi Hayr ve İradi Şer

2. İbn Sina’da Rasyonel ve İrrasyonel Nefs Bağlaminda Beden, Nefs ve Kötülük

2.1. Ontolojik Açıdan Kötülük

2.2. Fenomenolojik Açıdan Kötülük (Nefs-Beden İlişkisi)

2.3. Doğalaşmamış Nefs

2.4. Bedenin Tesirinde Olumsuz Nefs

SONUÇ

KAYNAKÇA

DİZİN